piotrawińskie renowacje albo cud nad Wisłą

W wielkim skrócie było tak:

Nie mogli się porozumieć król Bolesław Śmiały, zwany przez współczesnych Szczodrym, i biskup Stanisław ze Szczepanowa, kto jest właścicielem wsi Piotrawin, którą to wieś miał biskup od poprzedniego właściciela, rycerza Piotra, kupić, ale transakcji nie mógł udowodnić, bo nikt w obawie przed gniewem króla zaświadczyć na jego korzyść nie śmiał, a rzeczony rycerz od trzech lat w grobie pozostawał....

Biskup zwrócił się tedy do swego Zwierzchnika i w gorących modłach uprosił go o pomoc we wskrzeszeniu nieboszczyka, by móc powołać Piotra na świadka.
Zwierzchnik był łaskaw.
Grób rozkopano, rycerz Piotr wstał, jak leżał i udał się na sąd królewski, prowadzony przez biskupa Stanisława na drugi brzeg Wisły, gdzie przed królem i jego świtą poświadczył, co miał poświadczyć, po czym na miejsce swego spoczynku powrócił i kazał się  w nim ponownie i na wsze czasy zakopać.

Prawdzie stało się zadość, a ludowi pozostała legenda i  przekonanie, że jasna smuga pojawiająca się czasem na wodzie i łącząca  brzegi Wisły jest wieczną pamiątką przejścia po wodach rzeki, cudu, znaczy się;)

Tyle legenda;
Historia dodaje, że spór się na tym nie skończył, zresztą i nie zaczął, bo biskup już wcześniej naraził się królowi jako obrońca sprawiedliwości i ładu moralnego.
Ostatecznie król dopadł biskupa w Krakowie, w kościele na Skałce i własnoręcznie przebił mieczem, kazał poćwiartować, co takie w narodzie wzburzenie wywołało, że król udać się musiał na banicję, a biskup Stanisław stał się świętym Stanisławem - co prawda nieco później, ale;)

Gdyby ktoś pytał, w którym miejscu pokazuje się wspomniana smuga, to wskazuję, że mniej więcej tu - o, na tym zdjęciu...

A miejsce to widać z tarasu prześlicznego pałacyku, znajdującego się w Piotrawinie, z pietyzmem odnawianego przez nowych właścicieli-pasjonatów.

Zaraz za widocznym na zdjęciu murem znajduje się kościół - zabytkowy, zwany perłą gotyku, miejsce pielgrzymek - latem w remoncie, więc urodę jego przysłoniły, niestety, rusztowania...
Kilka zdjęć, proszę;

 

Widoczne na zdjęciu poniżej części kolumn to pozostałość po planowanej a niezrealizowanej  budowie nowej świątyni w... połowie XVIII wieku!

Jakieś 700 metrów od kościoła i pensjonatu znajduje się jeszcze jedno miejsce, którego nie wolno przegapić - punkt widokowy.

Jeszcze niedawno działał tu kamieniołom, teraz  z wysokich ścian - ok. 40 m. - wyrobiska można podziwiać okolicę...

Wszystkie zdjęcia, niewiele więcej, są w albumie na picasie, zapraszam.

W zasadzie to już koniec moich letnich wojaży 2011, zostały jeszcze zdjęcia kilku miejsc po drodze, które zamieszczę gwoli kronikarskiej ścisłości, a potem wracamy na Dolny Śląsk, zapraszam nieustająco.