Głuszyca Górna - wieś to jeszcze, czy już miasto?

Przewodniki rozstrzygają ten dylemat jednoznacznie - wieś, mimo że gdyby nie tablica z nazwą "Głuszyca", czyli miasto, trudno byłoby stwierdzić, gdzie jedno się kończy, a drugie zaczyna.

Przywołam słowa p.Stanisława Michalika, autora "Głuszyckich kontemplacji", naszego blogowego kolegi:

"Gdzie jest granica pomiędzy wsią i miastem?
Odpowiedź można znaleźć tylko w urzędzie (ewentualnie jeszcze na drogowych, zielonych tablicach z nazwą miejscowości – pod warunkiem, że nie są zniszczone). Dla przeciętnych mieszkańców obu miejscowości nie ma to większego znaczenia, zwłaszcza że obecnie wszystkie wsie w gminie zatraciły charakter rolniczy."

Obie Głuszyce położone są przepięknie w kotlinie nad Bystrzycą,  między Górami Sowimi a Kamiennymi.

Nie będę przedstawiać historii wsi - zapraszam na krótki spacer po niej, z nadzieją, że zachęcę Was do lektury znakomitego opisu p.Stanisława, na blogu 'tu jest mój dom'.

 Idziemy główną ulicą, zaczynając od skrzyżowania - za plecami zostawiamy drogę prowadzącą do granicy i czeskich Janowiczek, po prawej drogę nr 381 prowadzącą do Nowej Rudy.

 

Idziemy raz lewą, raz prawą stroną ulicy,

 rozglądając się na obie strony;

ten budynek na końcu ulicy to szkoła.

  

 Gotycki kościół, wybudowany na początku XVI wieku, przebudowany dwukrotnie, raz w XVII, raz w XIX wieku, restaurowany w 1970 roku, z barokowym obrazem z VIII wieku to jedyny zabytek wsi, o którym wszystkie przewodniki wspominają;
jest starszy od miejskiego, co sugerowałoby, że również wieś powstała wcześniej niż miasto.

  Po lewej Wiejski Dom Kultury "Pod armatą", nazywany tak, gdyż przez kilka lat po II wojnie światowej stała przed nim armata.

 Filary nieistniejącej linii kolei wąskotorowej. Kolej postawiono w celu zaopatrzenia militarnych obiektów Riese w Górach Sowich. Łączyła stację kolejową w Głuszycy Górnej z kompleksami Osówka i Soboń. W terenie są też widoczne pozostałości nasypów kolejowych. Kolej podobno wyjechała po wojnie na wschód.

 Wiadukt kolejowy linii Wałbrzych - Kłodzko. Linia jest najciekawszą linią kolejową w Polsce. Na trasie tunele (w tym najdłuższy w Polsce), wiadukty i niesamowite widoki.

 

 Jeszcze w Górach Kamiennych (Suchych), a w tle już Góry Sowie. Masyw Włodarza, góra Soboń. Tuż powyżej granicy śniegu w lesie są ukryte obiekty kompleksu Soboń.

 Kończymy nasz spacer po Głuszycy Górnej - stosowna tabliczka informuje nas, że oto jesteśmy w Głuszycy, siedzibie gminy miejsko-wiejskiej.

Przed nami jeszcze kilka kilometrów, ale co tam - w słońcu nawet te minus kilkanaście stopni nam niestraszne, zresztą z minuty na minutę robi się cieplej, a w perspektywie mamy dobrą zupę i kawę w...PRL- u, ale o tym już następnym razem;)

........................

 Muszę dodać, że opisy pod zdjęciami są autorstwa p.Janusza Pawłowskiego, przewodnika sudeckiego i współwłaściciela 'Pogranicznej' - jeszcze raz dziękuję!

Pan Janusz podesłał mi jeszcze dwie informacje-ciekawostki, cytuję:

W Głuszycy Górnej stał też duży browar (za remizą strażacką).

Na ul. Granicznej 2 było znane  gospodarstwo zarodowe. Nieżyjący już właściciel, pan Podejko, był bohaterem filmu z 1974 roku. Niestety, nie jest on dostępny w internecie http://www.filmpolski.pl/fp/index.php/4244.

c.d.n.

;)