w drodze

To już ostatnie zdjęcia z moich 'letnich wojaży 2011', naszych, bo przecież nie jeżdżę sama;
kiedyś było nas cztery, teraz trzy, skład się zmieniał, nie zmieniało się jedno - chcemy zobaczyć, poznać, utrwalić na zdjęciach nasz kraj.
Trochę to patetycznie zabrzmiało, prawda?
a ja tego nie lubię, choć przyznam, że czasem mi zbyt serio wychodzi, ale co poradzić, kiedy bywa i pięknie i smutno,  i wzruszająco, i dech-zapierająco.  
Na szczęście czasem się zdarza, i 'strasznie i śmiesznie' i pośmiać się można;)

Dziś kolejno obrazki z miejsc 'po drodze' w jedną i drugą stronę:

Proszowice - miasteczko w Małopolsce, ze średniowiecznym układem architektonicznym, z prawie kwadratowym, sporym ( prawie 2 ha pow.) rynkiem - pustym placem, otoczonym  XIX i XX - wiecznymi domami;
na wschodniej pierzei stoi gotycki kościół, przed nim fontanna,  po stronie północnej - pomnik T.Kościuszki.

Mieszkańcy nie boją się fotografujących...;)

 Kazimierza Wielka - jeden z najważniejszych
w XIX wieku ośrodków Ponidzia, ze znaną cukrownią Łubna,  założoną w 1845 r. przez hrabiego  Henryka Łubieńskiego, zlikwidowaną w 2006 przez jej obecnego właściciela, koncern Südzucker. 

 W baszcie, zwanej też okrąglakiem, mieszkali kiedyś praktykanci cukrowni., teraz  mieści się tu Muzeum Ziemi Kazimierskiej.

Dziś Kazimierza Wielka chlubi się wspaniałym parkiem na południowym zboczu doliny Małoszówki, ze starym i  bogatym drzewostanem, ostoją ptactwa i ścieżką edukacyjną.



My szukałyśmy... pomnika buraka;)
Nie ma go i nie wiadomo, czy był, bo co prawda jeden z mieszkańców coś wiedział, ale pewien nie był, a guru-internet podpowiada mi, że jedyny w świecie stoi, owszem, ale w ... Chodorowie, na Ukrainie!


Następnym miejscem, przez które tylko przejeżdżamy jest Pińczów.

Zatrzymujemy się na chwilę przy dworcu,

(najwyraźniej byli tu przed nami kibice z Krakowa),

podziwiamy 'okoliczności przyrody',

                                                 i podjeżdżamy na wzgórze św. Anny,

 

                                                       

                                                             zobaczyć miasto z góry:

 Wiem, wiem - powinnyśmy więcej czasu poświęcić na zwiedzenie miasteczka, na jego 'wczoraj i dziś', ale późno już...

Do Kazimierza Dolnego wstąpiłyśmy już w drodze powrotnej; w mieście pustki, ludzi na lekarstwo, kościół w remoncie,

i tylko Wisła w świetle zachodzącego słońca piękna jak zawsze...

Na spóźniony obiad, przed noclegiem w Opolu Lubelskim, idziemy jak zawsze do restauracji 'Pod Wietrzną Górą'.
Zawsze też zaglądamy choćby na herbatę mrożoną do 'Zielonej tawerny' - teraz zabrakło czasu.







Jeszcze trzeba się chwilę poszwendać,
porozglądać...

i - w drogę,na nocleg.
Tam czeka niespodzianka;))

 Mówiłam, że czasem jest i 'straszno i śmieszno'?

:)))

To już w zasadzie wszystko, chociaż...
szkoda mi niektórych zdjęć, takich bez tematu,
szerszego kontekstu, jak np. tego nocnego
z Bydgoszczy, albo tego zrobionego
na wsi podlaskiej, gdzie gościli nas
w swoim domu znajomi,
a nad głowami klekotały nam bociany..

albo tego, kiedy zatrzymał nas w pół drogi zachwyt nad 'pejzażem industrialnym'...






Czy w tym kontekście bardzo nie na miejscu będzie fragment wiersza Wisławy Szymborskiej
"Gawęda o miłości do ziemi ojczystej"

Ziemio ojczysta, ziemio jasna,
nie będę powalonym drzewem.
Codziennie mocniej w ciebie wrastam
radością, smutkiem, dumą, gniewem.
Nie będę jak zerwana nić.
Odrzucam pusto brzmiące słowa.
Można nie kochać cię - i żyć,
ale nie można owocować."


Szkoda, że już nie napisze żadnej strofy więcej...