noga w bucie, czyli czytam, oglądam i słucham (głównie Nosowską i... Korteza:)

Skłamałabym mówiąc, że się nudzę, czy jakoś specjalnie cierpię;

owszem, dni spędzam głównie w pozycji horyzontalnej, ale przecież jeść co mam (pan mąż dba), nie narobię się (owszem, gotuję co nieco, ale przecież nie sprzątam, nie dźwigam, a leżeć cały czas się po prostu nie da), a naczytam się, naoglądam, nasłucham, że hej i ho, czyli za wszystkie czasy. Nadrabiam zaległości, wracam do starych i ulubionych, a nieco zapomnianych tytułów, sięgam po nowe, te literackie i te muzyczne.

 

Kasi Nosowskiej słucham w ramach czytania, jakkolwiek idiotycznie by to nie brzmiało;)

Lubię ją, od kiedy pamiętam, czyli od lat dziewięćdziesiątych, a teraz z ogromną przyjemnością słucham jej audiobooka  "A ja żem jej powiedziała", bo Kasia pióro ma lekkie, obserwacje trafne, a puenty dowcipne, że nie wspomnę o zgodności poglądów, jej i moich;)

...

Filmy zaliczam jeden po drugim, te pojedyncze i serialowe, w tv i aplikacjach przeróżnych;
 ostatnio AleKino nadaje mini seriale, które sobie nagrywam i oglądam ciurkiem.

...

Korteza odkryłam, i Nocnych Kochanków, ale z naciskiem, jednak, na tego pierwszego.

 Zazwyczaj słucham muzyki w samochodzie (nie licząc sesji z panem mężem, który miłośnikiem  winyli jest), a wtedy na ogół czegoś mocniejszego, choć ostatnio chyba złagodniałam i jeżdżę przy Kaleo i dobrze mi z tym:)

A Korteza słuchając,  przenoszę się w czasie i, nie bójmy się tego słowa, wzruszam, 

trudno;)

... 

A rok temu o tej porze włóczyłam się po Krakowie,

no cóż, mam zdjęcia...;)