taki widok

 

... spod Kopca Kościuszki, trafił mi się kilka dni temu, wieczorową porą;

dawniej, dawniej, Tatry widoczne były z Kopca często, dziś rzadko kiedy, choć i tak podobno częściej, od kiedy Huta nie zatruwa powietrza.

Z Wrocławia pozdrawiam

;)

w Lanckoronie na pierogi, w Krakowie do Muzeum Inżynierii Miejskiej

 

... warto, a nawet trzeba iść, 

w konfiguracji dowolnej, czyli zarówno w towarzystwie starszym, jak i młodszym, choć przyznam, że to drugie jest ciekawsze, bo nie masz nad reakcje dzieci - zabawa i szaleństwo, krótko mówiąc:) 

" Muzeum Inżynierii Miejskiej założone przez Gminę Miasta Kraków w 1998 roku, gromadzi obiekty ilustrujące rozwój komunikacji miejskiej, elektrowni, gazownictwa, gospodarki komunalnej oraz zabytki z obszaru historii techniki."

Oczywiście, dzieciom nie w głowie rozwój komunikacji czy badanie praw fizyki, natomiast co z tych praw wynika - owszem.

Było zatem bieganie, windowanie (dosłownie), kręcenie, skakanie, jeżdżenie, dotykanie i towarzyszące temu jęki zachwytu i radości.Motoryzacyjna część wystawy nie wzbudziła zainteresowania, na to jeszcze przyjdzie czas.

 

W wielkiej sali stoją koło siebie zgodnie stare Warszawy, Syrenki, Fiaty i Maluchy,

 

a po drugiej stronie ich starsi kuzynowie - m.in. Fiat 508, Beskid, Smyk i ... Gacek, :)

Trzy ostatnie, to polska myśl techniczna z lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych - zainteresowanych odsyłam do zalinkowanych opisów.

Najwięcej emocji wzbudziły instalacje "Wokół koła" i  "Więcej światła", zresztą trudno się dzieciom było dziwić...

 

W planach był jeszcze Ogród Doświadczeń, plenerowa ekspozycja Muzeum, ale pogoda przeszkodziła w realizacji, przekładamy na jesień.

Za to wyjazdu do Lanckorony nic nam nie utrudniło.

Sprawdziliśmy, że anioły i koty dobrze się tam wciąż mają;

co prawda na przepyszne ciastka już się nie załapaliśmy, ale za to na fantastyczne, domowej roboty pierogi z borówkami - nie jagodami! - już tak!

Nie wiem, czy wypada się przyznać, ale co tam, nikt nie widział - wylizałam talerz, jak w domu:)))

I to tyle na dzisiaj.

W Krakowie zostaję jeszcze kilka dni, a po powrocie do domu zabieram się za prezentowanie miejsc, w których byłam tego lata.

Pozdrawiam i zapraszam,

 nieustająco:)

Hel, czyli Kronik Helskich ciąg dalszy

 

... bo czyż mogą być Kroniki Helskie bez Helu? Czysta abstrakcja;)

Zatem - zapraszam na spacer, bez zbędnych opisów, bo byliśmy tu nie raz, nie dwa, wszystko widzieliśmy..

A nie, okazuje się, że nie, jest nowe - nadmorska promenada, pomost na palach, prowadzący od stanowiska ogniowego nr 4, czyli baterii Laskowskiego, aż do portu plus program rewitalizacji szaty roślinnej i wydmowej Półwyspu. Trzeba zobaczyć i to koniecznie.No to ruszamy - prosto z dworca kolejowego, pojazdem elektrycznym, pięć minut i jesteśmy na miejscu.

(Zdjęć baterii mam więcej, jeszcze z lat ubiegłych, jest ktoś spragniony...?)

 

Wchodzimy na pomost;

po jednej stronie wydmy, po drugiej morze, nad nami niebo, przed nami - Początek Polski.

Docieramy do portu;

tu ruch jak w ulu, gwar, hałas, ryk silników, muzyka z głośników..

 

coś dla ciała - pychotka;)

 Wracamy;

 za chwilę ostatni pociąg do Chałup, trzy godziny minęły jak z bicza trzasnął.

 Żeromskiemu, piewcy morza, społeczność miasta i marynarze, 1954 r.

 ... tylko dlaczego o 18.54 kolejowy zegar pokazuje 18.48?!

W najbliższym czasie zaproszę Was jeszcze do Pucka i na zachód słońca do Chałup,

 a potem może do Kołobrzegu?

Pozdrawiam z Krakowa;)